Aparaty analogowe rejestrowały obraz na materiale światłoczułym negatywowym lub pozytywowym, monochromatycznym lub kolorowym.
Na początku fotografii zdjęcia wykonywano na metalowych płytach pokrytych substancją światłoczułą. Z czasem wyparły je płyty szklane, których zaletą była możliwość wykonywania wielu odbitek z jednej naświetlonej płyty. Płyty początkowo wykonywane były w tzw. mokrej technice, później w technice suchych płyt światłoczułych.
Przełomem było zastosowanie błony fotograficznej. Błona fotograficzna jest materiałem płaskim i elastycznym. Jedynie podłoże błony jest przezroczyste, zaś pokrywająca je warstwa światłoczuła do czasu wywołania przepuszcza światło w bardzo niewielkim stopniu.
Błony fotograficzne występują w postaci błon ciętych, błon zwojowych lub taśmy filmowej z perforacją.


Klikając poniżej na nazwę filmu zobaczysz opis filmu z wykazem aparatów w mojej kolekcji na dany film

Film 120Film 127Film 126Film 135
Film 620Film 828
Film No. 00Agfa RAPIDSL

Film 120

Film typ 120 został wprowadzony przez firmę Kodak w 1901 roku dla aparatu Kodak Brownie nr 2. Początkowo nazywany był No.2 Brownie film (numeracja filmów została wprowadzona w 1913 roku)
Jest to film światłoczuły bez perforacji o szerokości ok. 61 mm i długości 820 – 850 mm. Film jest mocowany z jednej strony do papieru podkładowego (nieco szerszy i dłuższy od filmu). Papier podkładowy chroni film przed przypadkowym naświetleniem przy zakładaniu lub wyjmowaniu z aparatu. Na papierze nadrukowane są numery klatek dla standardowych formatów zdjęć – 6×4,5 cm, 6×6 cm, 6×9 cm. Film wraz z papierem podkładowym nawinięty jest na rolkę . Rolki początkowe wykonywane były z drewna z metalowymi kołnierzami, później w całości z metalu, a na końcu z tworzywa sztucznego.Format 620 został wycofany przez firmę Kodak w 1995 roku
AGFA oznaczała swoje filmy 120 jako B2 (inni producenci również BII8)

W aparacie (wewnątrz lub na zewnątrz) było oznaczenie jaki film zastosować do danego aparatu – typ 120. Przykłady w galerii.


Aparaty z mojej kolekcji na film 120

Film 126

Film 126 został wprowadzony przez firmę Kodak w 1963 roku równocześnie z pierwszymi aparatami “Instamatic”. Jest to kaseta z tworzywa sztucznego gdzie włożony jest film 35 mm. Film nie ma perforacji, posiada jedynie jeden otwór do pozycjonowania filmu w aparacie. Rozmiar obrazu wynosi 28×28 mm (nominalnie 26×26 mm). Film posiada papier podkładowy z nadrukowaną numeracją. W kasecie jest tylko szpula odbiorcza, brak szpuli podającej. Film wraz z papierem podkładowym jest razem zwinięty i umieszczony w kasecie. Ponieważ kaseta jest asymetrzyczna nie ma możliwości źle włożyć kasetę do aparatu.
Pierwotnie film 126 dostępny był w długościach 12 i 20 zdjęć, później również 24 zdjęcia.
Górna krawędź kasety posiada kwadratowe wycięcie określające czułość włożonego filmu.
Kaseta jest bezobsługowa – kupuje się z załadowanym filmem i po naświetleniu w całości przekazuje się do wywołanie.

W aparacie (wewnątrz lub na zewnątrz) było oznaczenie jaki film zastosować do danego aparatu – typ 126. Przykłady w galerii.


Aparaty z mojej kolekcji na film 126

Film 127

Film 127 został wprowadzony przez firmę Kodak w 1912 roku (wraz ze składanym aparatem „Vest Pocket Kodak”).
Jest to film na rolce o szerokości 46 mm bez perforacji z papierem ochronnym. Na papierze ochronnym można spotkać informacje o parametrach naświetlania.
Format obrazu to 4 cm × 4 cm (12 zdjęć) lub 4 cm × 3 cm (16 zdjęć) i 4 cm × 6 cm (8 zdjęć).
Po 1913 r. wiele aparatów firmy Kodak posiadało funkcję Autographic , film z podkładem Autographic został oznaczony jako „A127”. Film ten pozwalał fotografowi na dodanie pisemnych informacji o kliszy w momencie naświetlania.

W aparacie (wewnątrz lub na zewnątrz) było oznaczenie jaki film zastosować do danego aparatu – typ 127. Przykłady w galerii.


Aparaty z mojej kolekcji na film 127

Film 135

Film 135 – materiał światłoczuły do aparatów analogowych (małoobrazkowych). Jest to perforowany na brzegach film o szerokości 35 mm – taki jak w przemyśle filmowym.
Termin format 135 odnosi się do formatu klatki 36 × 24 mm , powszechnie znanego jako format 35 mm (szerokość filmu). Film posiada podwójną perforację.
Pierwszym aparatem na film 135 była Leica I z 1925 r. (format zapożyczony z filmu filmowego 35 mm)
W 1934 r. firma Eastman Kodak znormalizowała film 135 wprowadzając kasety jednorazowego użytku ładowanych w świetle dziennym
Inne formaty obrazu zostały zastosowane na filmie 135 to- pół-klatkowy format 18 × 24 mm, który zyskał popularność w latach 60., oraz 24 × 24 mm.
Film 135 przez dziesięciolecia był standardem w fotografii małoformatowej zarówno dla amatorów, jak i profesjonalistów.
Asortyment klisz 135 to: negatyw, slajd, czarno-biały, różne temperatury barwowe, różne długości (najczęściej 24 lub 36 klatek)

W aparacie (wewnątrz lub na zewnątrz) było oznaczenie jaki film zastosować do danego aparatu – typ 135. Przykłady w galerii.


Aparaty z mojej kolekcji na film 135

Film 620

Film 620 został wprowadzony przez firmę Kodak w 1932 roku dla aparatu Kodak Six-20.
Jest to identyczny film jak film 120 tylko na innej rolce – rdzeń i końcowe kołnierze szpuli 620 są mniejsze niż szpuli 120, rolka jest wyższa niż rolka filmu 120. Rolki do filmu 620 były metalowe.
Rolka 620 -kołnierz 23,0 mm, rdzeń 7,1 mm, wysokość 65,9 mm
Rolka 120 – kołnierz 25,1 mm, rdzeń 11,9 mm, wysokość 63,7 mm
Jest to film światłoczuły bez perforacji o szerokości ok. 61 mm i długości 820 – 850 mm. Film jest mocowany z jednej strony do papieru podkładowego (nieco szerszy i dłuższy od filmu). Papier podkładowy chroni film przed przypadkowym naświetleniem przy zakładaniu lub wyjmowaniu z aparatu. Na papierze nadrukowane są numery klatek dla standardowych formatów zdjęć – 6×4,5 cm, 6×6 cm, 6×9 cm. Film wraz z papierem podkładowym nawinięty jest na rolkę .

Format 620 został wycofany przez firmę Kodak w 1995 roku
AGFA oznaczała swoje filmy 620 jako PB20.

W aparacie (wewnątrz lub na zewnątrz) było oznaczenie jaki film zastosować do danego aparatu – typ 620. Czasami oznaczano aby nie stosować filmu 120 zamiast filmu 620. Przykłady w galerii.


Aparaty z mojej kolekcji na film 620:

Film 828

Film typ 828 został wprowadzony przez firmę Kodak w 1935 roku dla aparatu Kodak Bantam. Początkowo posiadał jedną perforację na klatkę, podobnie jak film 126 (później nie posiadał już perforacji).
Jest to film światłoczuły bez perforacji o szerokości 35 mm. Standardowy format obrazu to 28 x 40 mm.
Film typ 828 wykorzystuje ten sam format filmu co film typ 135, ale film nie ma otworów na zębatkę. Zapewnia to o 30% większy obraz w porównaniu do standardowego formatu 135 o wymiarach 24 × 36 mm.
Film jest mocowany z jednej strony do papieru podkładowego (nieco szerszy i dłuższy od filmu). Papier podkładowy chroni film przed przypadkowym naświetleniem przy zakładaniu lub wyjmowaniu z aparatu. Na papierze nadrukowane są numery klatek. Film wraz z papierem podkładowym nawinięty jest na metalową rolkę .
Początkowo długość pojedynczego filmu pozwalała naświetlić 8 zdjęć a później 12.
Kodak zaprzestał produkcji 828 filmów w połowie lat 80-tych.
W aparacie (wewnątrz lub na zewnątrz) było oznaczenie jaki film zastosować do danego aparatu – typ 828. Przykłady w galerii.


Aparaty z mojej kolekcji na film 828:

Film No.00

Film typ No.00 został wprowadzony przez firmę Universal Camera Corporation, Nowy Jork, NY, USA dla aparatu Univex Model A w roku 1933.
Jest to film światłoczuły bez perforacji z papierem podkładowym o szerokości ok. 30 mm. Nawijany był na specjalnej rolce metalowej V (własny patent firmy). Na jednej rolce mieściło się 6 zdjęć.
Cena filmu No.00 w USA wynosiła 10 centów. W 1938 roku sprzedano 22 miliony rolek.
Film No.00 produkowany był w Belgii przez firmę Gevaert do roku 1940. Z powodu wojny produkcja filmu została wstrzymana co w konsekwencji spowodowało upadek firmy Universal Camera Corporation.

Aparaty z mojej kolekcji na film No.00

AGFA RAPID

Jest to system szybkiego ładowania filmów 35 mm produkowany przez firmę AGFA od 1964 roku.
System RAPID to film 35 mm załadowany do specjalnej metalowej kasety bez rolki. Rolkę z filmem wkłada się do aparatu z jednej strony komory na film. Z drugiej strony komory aparatu wkłada się pustą kasetę. Po wykonaniu zdjęć film nie musi być przewijany. Zapełniną kasetę wyjmuje się z aparatu a pustą już kasetę przenosi się na drugą stronę komory i stanowi ona kasetę odbiorczą.
Długość filmu w systemie RAPID jest krótsza niż standardowy film 135 i wynosi 76 cm (12 ekspozycji 24x36mm lub 16 ekspozycji 24×24 mm).
Końcówki filmu mają inne oznaczenie na początku i na końcu filmu oraz końcówki są przetłaczane aby nadać im większą sztywność.
System RAPID automatycznie odczytuje czułość filmu. W kasecie jest metalowa płytka posiadająca centralny “języczek”. Jego długość rośnie wraz z czułością filmu. Dodatkowo na płytce jest oznaczenie literowe określające czułość filmu . W aparacie w komorze podawczej znajduje się mechanizm odczytujący czułość filmu.
Oznaczenia literowe określające czułość filmu A = 25/15, B = 32/16, C = 40/17, D = 50/18, E = 64/19, F = 80/20, G = 100/21, H = 125/22, I = 160/23, K = 200/24, L = 250/25, M = 320/26, N = 400/27 ISO (ASA/DIN).

W mojej kolekcji posiadam aparaty z systemem RAPID głównie z oznaczeniem E czyli czułość ISO 64/19 ASA/DIN, długość “języczka” 2.0 mm

Aparaty z mojej kolekcji na film AGFA RAPID

System SL

SL (S chnell L ade lub S peed L oading)
System szybkiego ładowania filmu produkowany przez NRD (Niemcy Wschodnie) od 1964 roku.
System ten jest identyczny z systemem Rapid firmy AGFA (wcześniej Karat).
Podobnie jak Rapid, tak i kaseta SL zawierała około 60 cm filmu 35 mm ( 12 zdjęć 24x36mm).
W przeciwieństwie do systemu Rapid, kasety SL są wykonane z tworzywa sztucznego. Oba systemy są kompatybilne. Przenoszą film z kasety na kasetę, więc przewijanie nie jest konieczne, nie ma również rolki. Typ filmu był zwykle wybijany na początku filmu, a EXP lub EXPON (naświetlony) na końcu.
System SL nie posiada systemu kodowania czułości filmu.

Aparaty z mojej kolekcji na film System SL

Ten serwis wykorzystuje pliki cookies. Wszystkie zasady ich używania wraz z informacjami o sposobie wyrażania i cofania zgody na używanie cookies, opisaliśmy w POLITYCE PRYWATNOŚCI. Korzystając z serwisu akceptujesz jej postanowienia.

Wszystkie zdjęcia, panoramy, obiekty stanowią własność Bogdan Szymczak. Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie, powielanie w całości lub w częściach, bez zgody autora zabronione. Copyright © 2022. Bogdan Szymczak All Rights Reserved.